Het jutten zit de Terschellinger in het bloed. Bij een zware storm zijn de blikken al snel op het strand gericht. Door de historie heen bracht de zee veel naar het eiland. Een bron van spullen en sterke verhalen.
Guusjen! Dat is de kreet waarmee de eilanders naar het strand spoeden wanneer er een schip in zwaar weer is gekomen. Om de jutkoorts goed te kunnen begrijpen moet je terug in de geschiedenis. Toen het eiland nog geen toerisme kende, moest men leven van het land en de zeevaart. Zodra er iets aanspoelde - vooral hout - was men er als de kippen bij. Want dat wat bouwstof voor huizen en boerderijen. Vele scheepswrakken zijn verwerkt in boerderijen. De namen van gestrande schepen kom je ook overal op het eiland tegen.
Jutten anno nu
Natuurlijk is ook nu het jutten nog populair. Strandjutten gebeurde en gebeurt lopend, met de fiets, paard en wagen en nu ook met terreinauto’s. Voor dat laatste is een ontheffing nog nodig. Sinds de container ramp in 2019, is het pijnlijk duidelijk geworden dat er naast kostbare spullen ook enorm veel afval aanspoelt. Een nieuw soort jutten is al een aantal jaren geleden ontstaan: het Milieujutten. Dat is samen het strand opruimen en zorgen dat je het eiland nog mooier achterlaat.
Verhalen jutten
Ga verhalen jutten met het Eilandmeisje in Oosterend.
Schatten uit zee
Bezoek het Wrakkenmuseum. Dit prettig gestoorde museum herbergt ontelbare voorwerpen uit zee, en evenzovele verhalen. Hille van Dieren heeft hier als wrakduiker van alles verzameld uit wrakken en aan jutvondsten. Van patrijspoorten van de OKA 18 tot serviesgoed uit de Thasos, je kunt het hier bekijken. Een deel van de boerderij zelf is gebouwd met wrakhout van de Cyprian.
Ook ’t Behouden Huys heeft een bijzondere collectie die je kunt bewonderen.
Nieuwe juttersroute
Bij de VVV ligt er een nieuwe juttersroute voor je klaar. Een route vol met bijzondere locaties en verhalen die je op de fiets over het hele eiland brengt. Van West naar Oost is het verleden nog goed te zien en te beleven. Bestel nu online >>
Het rode goud
Ook de cranberry is in wezen een juttersbuit, al was de jutter die het vat bessen vond er helemaal niet blij mee. Hij dacht een lekker wijntje gevonden te hebben maar hij proefde slechts zure bessen. Chagrijnig schopte hij het vaatje de duinen in. Daar vonden de bessen een vruchtbare bodem en zo kunnen we nu op Terschelling van veel cranberrylekkernijen genieten.
En meer...
Er is veel te zien en te ontdekken. Kom heerlijk uitwaaien en jut mooie herinneringen.
Wil je persoonlijke tips voor je vakantie? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief